Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019
Ο ΚΕΡΑΜΙΔΟΤΡΕΧΑΛΟΣ
«Ο Κεραμιδοτρέχαλος» είναι ένα από τα ωραιότερα έργα της Άλκη Ζέη , όπου περιγράφει πόση μοναξιά μπορεί να νιώθει
ένα παιδί μέσα στο ίδιο του το σπίτι, ώστε να φτάνει να επινοεί φανταστικούς
φίλους.
Ο Μπόμπιρας είναι ένα αγόρι που ζει σε μια μεγαλούπολη και
νιώθει μόνος και παραμελημένος γιατί οι γονείς του δεν προλαβαίνουν με τις
υποχρεώσεις στη δουλειά και το σπίτι να ασχοληθούν μαζί του και ο μεγάλος αδελφός του τον
περιφρονεί.
Από το παράθυρο μπαίνει
ξαφνικά ένα παράξενο ανθρωπάκι ο
Στίκης ο Κεραμιδοτρέχαλος που μένει στις στέγες παρέα με
τις γάτες και τα αστέρια.
Ο Στίκης γίνεται
σύντροφος του Μπόμπιρα στα παιχνίδια και τις σκανταλιές και επειδή είναι ορατός
μόνο από όποιον πιστεύει σε αυτόν δημιουργούνται ξεκαρδιστικές καταστάσεις και
παρεξηγήσεις.
Έρχεται όμως η στιγμή που ο Κεραμιδοτρέχαλος
εξαφανίζεται ξαφνικά όπως ήρθε, αλλά υπόσχεται πως πάντα θα είναι δίπλα στον
φίλο του. Η στιγμή που η βοήθεια του Στίκη θα κριθεί απαραίτητη δεν αργεί γιατί
ο Δήμαρχος θέλει να ξεριζώσει το δασάκι της γειτονιάς για να το κάνει πάρκινγκ.
Θα μπορέσουν μικροί μεγάλοι να αντισταθούν στα
συμφέροντα που τους απειλούν και να σώσουν το δασάκι; Θα νιώσει ο Μπόμπιρας την
αξία της συνεργασίας και της φιλίας; Θα καταλάβει τη δύναμη που κρύβει μέσα του;
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΚΕΡΑΜΙΔΟΤΡΕΧΑΛΟΥ
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019
Το Ηρώδειον
Στην κορυφή της λίστας με τα πιο
εντυπωσιακά θέατρα του κόσμου, βρίσκεται το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
Χτίστηκε με δαπάνες του Ηρώδη του Αττικού κατά τον 2ο
αιώνα μ.Χ., προς τιμήν της συζύγου του.
Ο προορισμός του οικοδομήματος ήταν κατά
κύριο λόγο οι μουσικές εκδηλώσεις και για τον λόγο αυτό ονομάστηκε Ωδείο.
Ο χώρος που προοριζόταν για το κοινό είχε
32 σειρές από μαρμάρινες κερκίδες και η χωρητικότητά του ήταν της τάξης των
5000 περίπου θεατών. Όπως και στα θέατρα της ρωμαϊκής εποχής, η ορχήστρα είχε
ημικυκλικό σχήμα.
Το ιστορικό θέατρο χρησιμοποιείται σήμερα,
κυρίως κατά τους θερινούς μήνες, για πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ στη σκηνή του
έχει φιλοξενήσει τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκόσμιου καλλιτεχνικού
στερεώματος, όπως τη Μαρία Κάλλας, την Κατίνα Παξινού, τον Αλέξη Μινωτή, τον
Ρούντολφ Νουρέγιεφ, τον Δημήτρη Μητρόπουλο και πολλούς άλλους.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ...... το τέλος ( κάθαρση του δράματος )
........Ο μάντης Τειρεσίας προειδοποιεί
τον Κρέοντα ότι οι θεοί είναι οργισμένοι για την ασέβεια απέναντι στον νεκρό και
φεύγοντας κάνει προφητείες εναντίον του Κρέοντα.Στο τέλος ο Κρέοντας πείθεται να αλλάξει στάση .
Στη συνέχεια φθάνει ένας αγγελιοφόρος που ανακοινώνει με
λεπτομέρειες στην Ευρυδίκη,
σύζυγο του Κρέοντα, ότι ο Αίμονας αυτοκτόνησε. Εξιστορεί ότι χωρίς να γνωρίζει
ο Αίμονας πως ο Κρέοντας είχε ανακαλέσει τις διαταγές του, πήγε στον τάφο /
φυλακή της Αντιγόνης και τη βρήκε απαγχονισμένη.
Όταν έφτασε εκεί ο Κρέοντας για να την αποφυλακίσει, ο Αίμονας
του επιτέθηκε, αστόχησε και απελπισμένος αυτοκτόνησε.
Η Ευρυδίκη φεύγει σιωπηλή και ακολούθως εμφανίζεται ο Κρέοντας
κρατώντας τον νεκρό του γιο, θρηνώντας. Πάνω στον θρήνο του εμφανίζεται ο
δεύτερος αγγελιοφόρος και του αναγγέλλει τον θάνατο της Ευρυδίκης που μόλις αυτοκτόνησε.
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2019
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019
Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019
Τα εργαλεία καταστροφικής αλιείας
Μηχανότατρες.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα καταστροφική και σπάταλη μέθοδο. Στο πέρασμα της μηχανότρατας, τα οικοσυστήματα του βυθού “οργώνονται” και μία μεγάλη ποικιλία οργανισμών μαζεύεται στα τεράστια δίχτυα. Με αυτή τη μέθοδο, τα πολύ μικρά ή ανεπιθύμητα ψάρια πετιούνται πίσω στη θάλασσα μισοπεθαμένα ή νεκρά.Στην Ελλάδα απαγορεύεται η αλιεία με μηχανότρατα από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο.
Γρι – γρι.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα καταστροφική και σπάταλη μέθοδο. Στο πέρασμα της μηχανότρατας, τα οικοσυστήματα του βυθού “οργώνονται” και μία μεγάλη ποικιλία οργανισμών μαζεύεται στα τεράστια δίχτυα. Με αυτή τη μέθοδο, τα πολύ μικρά ή ανεπιθύμητα ψάρια πετιούνται πίσω στη θάλασσα μισοπεθαμένα ή νεκρά.Στην Ελλάδα απαγορεύεται η αλιεία με μηχανότρατα από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο.
Γρι – γρι.
Συχνά τοποθετούν τα δίχτυα τους γύρω από αντικείμενα που επιπλέουν στη θάλασσα ή ειδικά εργαλεία που βοηθάνε στη συγκέντρωση των ψαριών .Έτσι προσελκύουν διάφορα είδη, όπως τόνους, καρχαρίες, χελώνες
και θαλάσσια θηλαστικά, που έρχονται αναζητώντας τροφή και καταφύγιο.Στην Ελλάδα απαγορεύεται η αλιεία με γρι-γρι κατά τους μήνες Ιούλιο-Αύγουστο (γρι-γρι ημέρας) και από τις 15 Δεκεμβρίου μέχρι και τον Φεβρουάριο (γρι-γρι νύχτας).
και θαλάσσια θηλαστικά, που έρχονται αναζητώντας τροφή και καταφύγιο.Στην Ελλάδα απαγορεύεται η αλιεία με γρι-γρι κατά τους μήνες Ιούλιο-Αύγουστο (γρι-γρι ημέρας) και από τις 15 Δεκεμβρίου μέχρι και τον Φεβρουάριο (γρι-γρι νύχτας).
Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019
Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019
Οι ΟΡΝΙΘΕΣ του ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ σε περίληψη
Δύο αθηναίοι πολίτες ,ο Πισθέταιρος και ο Ευελπίδης,που έχουν κουραστεί από τη ζωή στην πόλη φεύγουν από την Αθήνα και αναζητούν πάνω στα βουνά ένα ήσυχο μέρος για να ζήσουν.
Συναντάνε τα πουλιά και προσπαθούν να τα πείσουν να τους δεχτούν κοντά τους και να χτίσουν μαζί μία νέα πόλη μεταξύ ουρανού και γης .
Τα πουλιά στην αρχή δεν θέλουν αλλά τελικά δέχονται.Έτσι αρχίζει το κτίσιμο της πόλης των πουλιών,της Νεφελοκοκκυγίας.
Πολύ γρήγορα όμως καταφθάνουν εκεί, διάφοροι καταφερτζήδες και απατεώνες ,ζητώντας και αυτοί μερίδιο από την καινούργια πόλη των πουλιών.Τα πουλιά και ο Πισθέταιρος όμως τους διώχνουν σαν ανεπιθύμητους.
Όμως και οι θεοί του Ολύμπου είναι θυμωμένοι με την καινούργια πολιτεία που τους έχει στερήσει την δόξα και τις τιμές που είχανε από τους ανθρώπους.Έτσι στέλνουν τον Ποσειδώνα και τονΗρακλή για να συζητήσουν το θέμα ώστε να βρεθεί μία λύση .
Τελικά γίνεται συμφωνία και το έργο τελειώνει με τραγούδια – χορούς και με το γάμο του Πισθέταιρου με την Βασιλεία,την ωραία κοπέλα που φυλάει το αστροπελέκι του Δία .
Συναντάνε τα πουλιά και προσπαθούν να τα πείσουν να τους δεχτούν κοντά τους και να χτίσουν μαζί μία νέα πόλη μεταξύ ουρανού και γης .
Τα πουλιά στην αρχή δεν θέλουν αλλά τελικά δέχονται.Έτσι αρχίζει το κτίσιμο της πόλης των πουλιών,της Νεφελοκοκκυγίας.
Πολύ γρήγορα όμως καταφθάνουν εκεί, διάφοροι καταφερτζήδες και απατεώνες ,ζητώντας και αυτοί μερίδιο από την καινούργια πόλη των πουλιών.Τα πουλιά και ο Πισθέταιρος όμως τους διώχνουν σαν ανεπιθύμητους.
Όμως και οι θεοί του Ολύμπου είναι θυμωμένοι με την καινούργια πολιτεία που τους έχει στερήσει την δόξα και τις τιμές που είχανε από τους ανθρώπους.Έτσι στέλνουν τον Ποσειδώνα και τονΗρακλή για να συζητήσουν το θέμα ώστε να βρεθεί μία λύση .
Τελικά γίνεται συμφωνία και το έργο τελειώνει με τραγούδια – χορούς και με το γάμο του Πισθέταιρου με την Βασιλεία,την ωραία κοπέλα που φυλάει το αστροπελέκι του Δία .
Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019
Η ιστορία του αρλεκίνου
Ήταν
η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς στην πόλη της Βενετίας.
Η πλατεία είχε γεμίσει με μασκαράδες,
βασιλιάδες, ιππότες, πιερότους, κλόουν, πριγκίπισσες. Ο Αρλεκίνος, το μικρό
αγόρι, τους έβλεπε από το παράθυρο του σπιτιού του να χορεύουν, να γελούν και
να διασκεδάζουν. Έβλεπε τις πολύχρωμες σερπατίνες να ανεμίζουν και ήθελε τόσο
πολύ να πάει και εκείνος όμως πώς; Δεν είχε μία αποκριάτικη στολή. Το μόνο που
είχε ήταν ένα τρύπιο παντελόνι και ένα ξεβαμμένο πουκάμισο. Βλέπετε ο Αρλεκίνος
ήταν πολύ φτωχός. Ο μπαμπάς του είχε πεθάνει και η μαμά του δούλευε όλη μέρα
για να πληρώσει το νοίκι. Έτσι λοιπόν ο Αρλεκίνος καθόταν στο παράθυρο και
κοιτούσε από μακρυά, τους μασκαράδες να γλεντούν. Ένα δάκρυ κύλισε στο πρόσωπο
του και μόλις το είδε η μαμά στεναχωρήθηκε.
Σκέφτηκε τότε να ανέβει στη σοφίτα και να ψάξει τα μπαούλα
μήπως καταφέρει να βρει κάτι για να φορέσει το παιδί της και να κατέβει στην
πλατεία. Μέσα σε ένα μπαούλο λοιπόν βρήκε κάτι πολύχρωμα κουρελάκια, μπλε,
κόκκινα, κίτρινα, ρόζ, πορτοκαλί, πράσινα. Τα μάζεψε όλα και πήγε στο δωμάτιο
της. Όλο το βράδυ έραβε και ένωνε τα κουρελάκια. Έτσι κατάφερε να δημιουργήσει
ένα μακρόστενο και φαρδύ πανί το οποίο άπλωσε στο τραπέζι και το χώρισε σε
κομμάτια. Το ένα έγινε σακάκι και το άλλο παντελόνι.
Η στολή του Αρλεκίνου
ήταν έτοιμη! Μόλις την φόρεσε ο Αρλεκίνος ένιωσε σπουδαίος και ευτυχισμένος. Η
μαμά του, πήρε ένα βελούδινο μαύρο ύφασμα και άνοιξε 2 τρύπες, αυτή ήταν η
μάσκα του. Του έφτιαξε και ένα ωραίο καπέλο και τώρα φορούσε την πιο φανταχτερή
στολή! Ο Αρλεκίνος έδωσε ένα τεράστιο φιλί στην μαμά του και έτρεξε προς την
πλατεία. Μόλις τον είδαν σταμάτησαν όλοι να χορεύουν και πήγαν κοντά του. Τον
περικύκλωσαν και θαύμαζαν την στολή του, ήταν η πιο ωραία και διαφορετική
αποκριάτικη στολή που είχαν δει. Ένας παλιάτσος….χραπ! του τράβηξε τη μάσκα και
είδαν όλοι ότι ήταν ο Αρλεκίνος. Όλοι μαζί οι μασκαράδες αποφάσισαν ότι ο
Αρλεκίνος και η μαμά του θα ήταν οι βασιλιάδες του καρναβαλιού!
Ο Αρλεκίνος σ’ αυτό το καρναβάλι χόρεψε
ξέφρενα μέχρι το πρωί και το χαμόγελο δεν έφυγε ποτέ ξανά από το πρόσωπό του.
Από τότε κάθε χρονιά ,σε κάθε καρναβάλι
μαζευόντουσαν όλοι στο σπίτι του και ζητούσαν από την μαμά του να τους ράψει
αυτή την τόσο ξεχωριστή στολή.
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2019
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)