Τρίτη 30 Απριλίου 2019
Δευτέρα 29 Απριλίου 2019
Σάββατο 27 Απριλίου 2019
Πέμπτη 25 Απριλίου 2019
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Το πρωί γίνεται ο στολισμός του Επιταφίου. Αρχικά ψάλλονται οι Μεγάλες Ώρες, που περιέχουν ψαλμούς, τροπάρια, Αποστόλους, Ευαγγέλια και Ευχές. Στη συνέχεια ψάλλεται ο Εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής και γίνεται ηΑποκαθήλωση του Εσταυρωμένου. Ακολούθως, τοποθετείται στο Ιερό Κουβούκλιο ένα ύφασμα πάνω στο οποίο έχει κεντηθεί ή ζωγραφιστεί ο Κύριος, νεκρός. Το ύφασμα αυτό λέγεται Επιτάφιος.
Τετάρτη 24 Απριλίου 2019
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
Το Θείο Δράμα κορυφώνεται και η υμνογραφία της ημέρας είναι σχετική με τα Πάθη του Χριστού, τη Σταύρωση και το θάνατό Του.
Το βράδυ ψάλλεται ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής και διαβάζονται τα 12 Ευαγγέλια. Ανάμεσα στο 5ο και 6ο ψάλλεται το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» και ο Εσταυρωμένος λιτανεύεται από τους ιερείς.
Τρίτη 23 Απριλίου 2019
Δευτέρα 22 Απριλίου 2019
MΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ
Ο Χριστός, όταν ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα και πλησίαζε προς το Πάθος, έλεγε στους μαθητές Του ορισμένες παραβολές για να τους προετοιμάσει. Μερικές, μάλιστα, τις έλεγε για να καυτηριάσει και να χτυπήσει του Γραμματείς και τους Φαρισαίους.
Μια από αυτές, τη σημερινή των δέκα παρθένων, την είπε για να παρακινήσει μεν όλους προς την ελεημοσύνη, αλλά και να διδάξει όλους μας να είμαστε έτοιμοι πριν μας προλάβει το τέλος του θανάτου.
Οι δέκα παρθένες περιμένουν νάρθει ο νυμφίος, κατά τη συνήθεια που είχαν τότε. Ο νυμφίος στη περίπτωση εκείνη καθυστέρησε και θα έφθανε τη νύχτα για να παραλάβει τη νύμφη. Οι παρθένες κόρες τον περίμεναν με λαμπάδες αναμμένες λίγο πιο πέρα από το νυφικό σπίτι, να τον υποδεχθούν. Οι λαμπάδες ήταν τότε λυχνάρια, που άναβαν μόνο με λάδι. Αν σωνόταν το λάδι, έσβηναν οι λαμπάδες.
Από τις δέκα παρθένες οι πέντε ήταν συνετές, μυαλωμένες. Μαζί με το λυχνάρι τους, τη λαμπάδα τους, πήραν και λάδι, να τροφοδοτούν τη λαμπάδα. Οι πέντε άλλες ήταν ανόητες, ασύνετες, άμυαλες, επιπόλαιες. Πήραν τη λαμπάδα χωρίς λάδι.
Οι ώρες περνούσαν, ο νυμφίος αργούσε. Και νύσταξαν και έπεσαν να κοιμηθούν. Κατά τα μεσάνυχτα ακούστηκε φωνή. Ο αγγελιοφόρος προειδοποιεί: «Ιδού ο νυμφίος έρχεται…». Πετάχτηκαν και οι δέκα. Οι πέντε μυαλωμένες άναψαν τις λαμπάδες τους. Έτοιμες για την υποδοχή. Οι άμυαλες όμως! Πώς ν’ ανάψει το λυχνάρι τους; Λάδι δεν είχαν. Πώς να βρουν τελευταία στιγμή; Να πάρουν από τις άλλες πέντε; Δεν μπορούσαν, γιατί δεν θάφτανε για το δικό τους λυχνάρι το λάδι που θα τους έμενε. Να πάνε ν’ αγοράσουν; Άραγε θα προλάβουν; Μα δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο. Τρέχουν ν’ αγοράσουν.
Ο νυμφίος όμως πλησιάζει. Οι πέντε σοφές τον υποδέχονται με αναμμένη τη λαμπάδα. Μπαίνουν μαζί του στο νυμφώνα. Μαζί στο γαμήλιο πανηγύρι, στη μεγάλη χαρά. Σε λίγο, να και φτάνουν, καταϊδρωμένες, οι πέντε άμυαλες. Προχωρούν να μπουν. Μα βρίσκουν κατάκλειστη την πόρτα. Χτυπάνε. Ξαναχτυπάνε. Μα απόκριση καμιά. Φωνάζουν με αγωνία: «Κύριε, Κύριε άνοιξον ημίν».
Από τις δέκα παρθένες οι πέντε ήταν συνετές, μυαλωμένες. Μαζί με το λυχνάρι τους, τη λαμπάδα τους, πήραν και λάδι, να τροφοδοτούν τη λαμπάδα. Οι πέντε άλλες ήταν ανόητες, ασύνετες, άμυαλες, επιπόλαιες. Πήραν τη λαμπάδα χωρίς λάδι.
Οι ώρες περνούσαν, ο νυμφίος αργούσε. Και νύσταξαν και έπεσαν να κοιμηθούν. Κατά τα μεσάνυχτα ακούστηκε φωνή. Ο αγγελιοφόρος προειδοποιεί: «Ιδού ο νυμφίος έρχεται…». Πετάχτηκαν και οι δέκα. Οι πέντε μυαλωμένες άναψαν τις λαμπάδες τους. Έτοιμες για την υποδοχή. Οι άμυαλες όμως! Πώς ν’ ανάψει το λυχνάρι τους; Λάδι δεν είχαν. Πώς να βρουν τελευταία στιγμή; Να πάρουν από τις άλλες πέντε; Δεν μπορούσαν, γιατί δεν θάφτανε για το δικό τους λυχνάρι το λάδι που θα τους έμενε. Να πάνε ν’ αγοράσουν; Άραγε θα προλάβουν; Μα δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο. Τρέχουν ν’ αγοράσουν.
Ο νυμφίος όμως πλησιάζει. Οι πέντε σοφές τον υποδέχονται με αναμμένη τη λαμπάδα. Μπαίνουν μαζί του στο νυμφώνα. Μαζί στο γαμήλιο πανηγύρι, στη μεγάλη χαρά. Σε λίγο, να και φτάνουν, καταϊδρωμένες, οι πέντε άμυαλες. Προχωρούν να μπουν. Μα βρίσκουν κατάκλειστη την πόρτα. Χτυπάνε. Ξαναχτυπάνε. Μα απόκριση καμιά. Φωνάζουν με αγωνία: «Κύριε, Κύριε άνοιξον ημίν».
Κι ακούγεται η απόκριση από μέσα. Απόκριση αυστηρή, απόλυτη, τραγική: «Αμήν λέγω υμίν, ουκ οίδα υμάς». Δεν σάς ξέρω… Μια για πάντα έξω από το νυμφώνα.
Μια άλλη παραβολή που ακούγεται το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης είναι η παραβολή των ταλάντων .
Ο Χριστός μας καλεί να καλλιεργήσουμε και να αυξήσουμε τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός.
Tον νυμφώνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον
και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ˙
λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής,
Φωτοδότα, και σώσον με.
Κυριακή 21 Απριλίου 2019
ΙΩΣΗΦ Ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ
Σ΄ένα πρόσωπο είναι αφιερωμένη η βραδιά της Μεγάλης Δευτέρας .Σε ένα πρόσωπο που δεν έζησε στα χρόνια του Χριστού , ούτε πήρε μέρος στο θείο δράμα .Είναι ένα πρόσωπο που έζησε 1800 χρόνια π.Χ. .
Ποια σχέση λοιπόν μπορεί να έχει ένα τέτοιο πρόσωπο με τη σημερινή μέρα ;
Το πρόσωπο αυτό της Παλαιάς Διαθήκης προεικονίζει και συμβολίζει το Χριστό Πολλά σημεία της ζωής του είναι προτυπώσεις σημείων της ζωής του Χριστού .
Ο Ιωσήφ είναι προφητικός για το Χριστό και διδακτικός για μας .
Για το Χριστό φωτεινή προεικόνιση και για μας φωτεινό σύμβολο .
Έτσι τον παρουσιάζει η ακολουθία της Μεγάλης Δευτέρας .
ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
Οι τέσσερις πρώτες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας μας προετοιμάζουν πνευματικά για το θείο δράμα και οι Ακολουθίες ονομάζονται «Ακολουθίες του Νυμφίου».
Την Μεγάλη Δευτέρα κυριαρχούν δύο γεγονότα:
α) Η ζωή του Ιωσήφ του 11ου γιου του Πατριάρχη Ιακώβ, του ονομαζόμενου Παγκάλου, δηλαδή του ωραίου στο σώμα και την ψυχή. Ο Ιωσήφ προεικονίζει με την περιπέτειά του (που πουλήθηκε σκλάβος στην Αίγυπτο) τον ίδιο τον Χριστό και το πάθος Του.
β) Το περιστατικό της άκαρπης συκιάς που ξέρανε ο Χριστός: Συμβολίζει την Συναγωγή των Εβραίων και γενικά την ζωή του Ισραηλιτικού λαού που ήταν άκαρποι από καλά έργα.
ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ
Πριν τη Μεγάλη εβδομάδα οι νοικοκυρές
καθαρίζουν τα σπίτια τους ,ενώ οι άνδρες βάφουν τα πεζούλια και τις αυλές τους
λευκά γιατί θα περάσει από εκεί ο
επιτάφιος .Έτσι έχουν χρόνο για να πηγαίνουν πρωί και απόγευμα στην εκκλησία .
Την
Μεγάλη Πέμπτη οι νοικοκυρές φτιάχνουν τα τσουρέκια και βάφουν τα αυγά τους
κόκκινα .Επίσης το βράδυ μετά τη
σταύρωση του Χριστού οι γυναίκες στολίζουν τον επιτάφιο με λουλούδια και
ξενυχτάνε τον Χριστό .
Τη
Μεγάλη Παρασκευή όλοι γυρίζουν τον επιτάφιο σε όλο το χωριό .Ο επιτάφιος
καταλήγει στην εκκλησία όπου περνάνε όλοι από κάτω του .
Το Μέγα Σάββατο οι νονοί και οι νονές φέρνουν
την λαμπάδα και τα δώρα στα βαφτιστήρια τους .Το βράδυ οι οικογένειες πηγαίνουν
στην εκκλησία για την Ανάσταση . Παίρνουμε το Άγιο Φως και πριν μπούμε στο
σπίτι κάνουμε τον σταυρό τρεις φορές πάνω από την πόρτα . Μόλις μπούμε μέσα στο
σπίτι τρώμε τη μαγειρίτσα και τσουγκρίζουμε τα κόκκινα αυγά .
Την
Κυριακή του Πάσχα όλοι πηγαίνουν στην λειτουργία της Αγάπης , που εμείς στο
χωριό τη λέμε Διπλανάσταση .Το μεσημέρι μαζεύονται οι οικογένειες για να φάνε
το κατσικάκι που είτε το σουβλίζουν , είτε το κάνουν γεμιστό . Όλοι τρώνε ,
πίνουν ,διασκεδάζουν και γλεντούν .
Βάσια
Τη
Μεγάλη Δευτέρα το βράδυ πηγαίνουμε στην εκκλησία ,όπως και την Μεγάλη Τρίτη.
Την Μεγάλη Τετάρτη φτιάχνουμε τα τσουρέκια και το απόγευμα πηγαίνουμε στο
ευχέλαιο που διαβάζεται στην εκκλησία .Μετά έρχεται η νονά μου και μου φέρνει
τη λαμπάδα .
Την
Μεγάλη Πέμπτη βάφουμε τα κόκκινα αυγά και βγάζουμε έξω ένα κόκκινο πανί Το
βράδυ πάμε στην εκκλησία και στολίζουμε τον επιτάφιο .Την Μεγάλη Παρασκευή το
πρωί παρακολουθούμε την αποκαθήλωση και το απόγευμα πηγαίνουμε στην εκκλησία , ψάλουμε τα εγκώμια και μετά κάνουμε την
περιφορά του επιταφίου .
Το
Μέγα Σάββατο το πρωί πηγαίνουμε πάλι στην εκκλησία .Αφού σχολάσει κάποιοι
φτιάχνουν τον Ιουδα . Το βράδυ πηγαίνουμε με τις λαμπάδες μας στην εκκλησία και
περιμένουμε να έρθει το Άγιο Φως από τα
Ιεροσόλυμα .Όταν έρθει , βγαίνει ο παπάς στο προαύλιο της εκκλησίας ,μας δίνει
το Άγιο Φως και μας λέει <<Χριστός Ανέστη >>.Τότε λέμε Χριστός
Ανέστη στους συγγενείς μας και καίμε τον Ιούδα .Μετά πηγαίνουμε στο σπίτι με
τις λαμπάδες μας και κάνουμε ένα σταυρό πάνω από την πόρτα .Έπειτα τρώμε τη
μαγειρίτσα και σπάμε τα κόκκινα αυγά .
Την
Κυριακή του Πάσχα σουβλίζουμε το κατσίκι και το μεσημέρι το τρώμε .
Ζωή
ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ συμμάζεμα του σπιτιού
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
βάψιμο αυγών και ζύμωμα τσουρεκιών. Το βράδυ στόλισμα επιταφίου στην εκκλησία .
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
βράδυ περιφορά επιταφίου
ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ο
νονός –α μας φέρνουν τη λαμπάδα . Το μεσημέρι προετοιμασία για την μαγειρίτσα ,
για το κοκορέτσι και το σουβλιστό κατσίκι . Μεγάλο Σάββατο απόγευμα κατασκευή
από ομάδα παιδιών του Ιούδα και κρέμασμα αυτού έξω από την εκκλησία . Μεγάλο
Σάββατο βράδυ πηγαίνουμε στην εκκλησία με τις λαμπάδες μας και τα καλά μας
ρούχα .
Στις 12 τα μεσάνυχτα ο πάτερ λέει
το <<Χριστός Ανέστη >> , ανάβουμε τις λαμπάδες με το Άγιο Φως και
ρίχνουμε πολλά πυροτεχνήματα .Μετά
βάζουμε φωτιά τον Ιούδα .Αργότερα πηγαίνουμε στο σπίτι και τρώμε τη μαγειρίτσα
, τσουρέκια και τσουγκρίζουμε τα αυγά .
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
οι άντρες της οικογένειας βάζουν το κοκορέτσι και το κατσικάκι να ψήνεται .Τα
παιδιά επισκέπτονται τον νονό –α με τσουρέκι και κόκκινα αυγά .Το μεσημέρι
αρχίζει το γλέντι.
Ιωάννα
Το Πάσχα μου αρέσει
πολύ .Την Μεγάλη εβδομάδα κάνουμε όλες τις προετοιμασίες για το Πάσχα . Την Μεγάλη
Τετάρτη κάνουμε τα τσουρέκια . Την Μεγάλη
Πέμπτη , την κόκκινη Πέμπτη , βάφουμε τα
αυγά με την οικογένειά μου και συνήθως εκείνη τη μέρα παίρνω την λαμπάδα μου
και τα ρούχα μου από τη νουνά μου .
Τη Μεγάλη Παρασκευή
ετοιμαζόμαστε όλοι για το βράδυ για να προσκυνήσουμε τον επιτάφιο .Το Μεγάλο Σάββατο είναι η Ανάσταση και το βράδυ
καίμε τον Ιούδα . Την Κυριακή τρώμε στη γιαγιά μου κατσικάκι .
Κατερίνα
Πριν το Πάσχα καθαρίζουμε το σπίτι για να υποδεχτούμε την Ανάσταση
του Χριστού.
Την Μεγάλη Πέμπτη
βάφουμε τα αυγά και την ίδια μέρα φτιάχνουμε και τα τσουρέκια . Το βράδυ στολίζουμε
τον επιτάφιο και λέμε τα μοιρολόγια του επιταφίου. Την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ
οι γυναίκες λένε τα εγκώμια και μετά γίνεται η περιφορά του επιταφίου σε όλο το
χωριό .Το μέγα Σάββατο τα αγόρια φτιάχνουν τον Ιούδα και η νουνά ή ο νουνός μας
φέρνουν τα δώρα μας μαζί με την λαμπάδα της Αναστάσεως .Το βράδυ στις δώδεκα τα
μεσάνυχτα , μετά το Χριστός Ανέστη , καίμε
τον Ιούδα στο προαύλιο της εκκλησίας . Την
Κυριακή του Πάσχα ψήνουμε το αρνί και τρώμε όλοι μαζί .
Μαρία
Σάββατο 20 Απριλίου 2019
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΐΩΝ
Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, καθώς ερχόταν ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους Μαθητές του , του έφεραν ένα γαϊδουράκι και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.
Ο λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν. Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».
Παρασκευή 19 Απριλίου 2019
Λαγουδάκια με ευχές
Μικρά λαγουδάκια αυγοθήκες φτιάξαμε σήμερα και κλείσαμε την ημέρα γλυκά , τρώγοντας το σοκολατένιο κέικ της κυρίας και εισπράττοντας πολλές ευχές για ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ γραμμένες μέσα σ΄έναν επιτραπέζιο λαγό .
Οι φίλοι μας ...τα φυτά
Τους βάλαμε μάτια , στόμα , στολίσαμε τα μαλλιά τους και έγιναν δικοί μας ......φίλοι .Και για να μη νιώθουν μοναξιά , στις διακοπές του Πάσχα , τους πήραμε στα σπίτια μας .
Πέμπτη 18 Απριλίου 2019
ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΤΙΔΑΣ
Τη Μεγάλη εβδομάδα κανένας Μαρμαρινός δεν πήγαινε ούτε να ψαρέψει ούτε να μεταφέρει εμπόρευμα. Γι’αυτό πριν την Κυριακή των Βαΐων όλα τα καΐκια ήταν δεμένα στο λιμάνι. Η μεγάλη εβδομάδα ήταν περίοδος νηστείας και προσευχής και έπρεπε όλοι να είναι μαζεμένοι στο σπίτι.
Τα παιδιά από μέρες μαζεύανε παλιά ρούχα και φτιάχνανε ένα ομοίωμα ανθρώπου και τον έλεγαν Ιούδα ή Οβριό ή Εβραίο. Παίρνανε ένα παλιό ρούχο και το γέμιζαν κουρέλια .Συγχρόνως όμως μαζεύανε και κληματσίδες ,και τις στοιβάζανε .Τον Οβριό τον έβαζαν πάνω σ’ένα γαιδουράκι ,τον γύριζαν σ’ όλο το χωριό και τον κοροϊδεύανε . Καθώς γυρνούσαν μέσα στο χωριό του ρίχνανε και πετρέλαιο για να μπορεί να καεί όλος. Μόλις ο παπάς έλεγε το ¨Χριστός Ανέστη¨ βάζανε φωτιά τις κληματσίδες και καιγόταν ο Ιούδας. Τις κληματσίδες που τις έκαναν στοίβα τις λέγανε ¨Φανό¨. Στον παλιό Μαρμαρά τον έκαιγαν στην πλατεία έξω από την εκκλησία. Η προετοιμασία του Οβριού ξεκινούσε από τη Μεγάλη Πέμπτη.
Τα παιδιά από μέρες μαζεύανε παλιά ρούχα και φτιάχνανε ένα ομοίωμα ανθρώπου και τον έλεγαν Ιούδα ή Οβριό ή Εβραίο. Παίρνανε ένα παλιό ρούχο και το γέμιζαν κουρέλια .Συγχρόνως όμως μαζεύανε και κληματσίδες ,και τις στοιβάζανε .Τον Οβριό τον έβαζαν πάνω σ’ένα γαιδουράκι ,τον γύριζαν σ’ όλο το χωριό και τον κοροϊδεύανε . Καθώς γυρνούσαν μέσα στο χωριό του ρίχνανε και πετρέλαιο για να μπορεί να καεί όλος. Μόλις ο παπάς έλεγε το ¨Χριστός Ανέστη¨ βάζανε φωτιά τις κληματσίδες και καιγόταν ο Ιούδας. Τις κληματσίδες που τις έκαναν στοίβα τις λέγανε ¨Φανό¨. Στον παλιό Μαρμαρά τον έκαιγαν στην πλατεία έξω από την εκκλησία. Η προετοιμασία του Οβριού ξεκινούσε από τη Μεγάλη Πέμπτη.
Τη Μεγάλη Πέμπτη οι νοικοκυρές βάφανε τα κόκκινα αυγά.
Όσοι είχαν χάσει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο την προηγούμενη χρονιά, τη Μεγάλη Παρασκευή έβαφαν αυγά για τους πεθαμένους τους ,που τα μοιράζανε το βράδυ της Ανάστασης.Την επόμενη μέρα Κυριακή του Πάσχα πρωί περνούσαν από κάθε σπίτι ,χτυπούσαν την πόρτα και έδιναν ένα κόκκινο αυγό που πάνω ήταν γραμμένα τα αρχικά του ονόματος και του επιθέτου αυτού που είχε πεθάνει. Αυτό το έθιμο το τηρούνε ακόμα και σήμερα.
Στον Παλιό Μαρμαρά τα κορίτσια πριν χτυπήσει η καμπάνα το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής ή και από το βράδυ της προηγούμενης μέρας πήγαιναν στους κήπους και ζητούσανε από τις νοικοκυρές λουλούδια για να στολίσουν τον επιτάφιο.
Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής γινόταν η αποκαθήλωση του Χριστού. Κατέβαζαν το νεκρό σώμα του Χριστού από το σταυρό και το βάζανε στο ¨κιβούρι¨, σ’ ένα ξύλινο κρεβάτι. Στην πραγματικότητα άπλωναν ένα σεντόνι που πάνω σ’ αυτό ήταν ο νεκρός Χριστός κεντημένος. Μετά συνήθιζαν να περνάν από κάτω από τον επιτάφιο σταυρωτά ,για το καλό . Αυτό το σεντόνι ,ο επιτάφιος, βρίσκεται τώρα στο Μουσείο Μπενάκη για συντήρηση. Είναι πολύ παλιό έργο τέχνης. Επίσης και ο ξύλινος τάφος που υπάρχει στην εκκλησία μας έχει έρθει από τον Παλιό Μαρμαρά Κατασκευάστηκε στην αγία Πετρούπολη από καθαρό μαόνι.
Αφού γινόταν η αποκαθήλωση το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής ,το βράδυ χτυπούσε η καμπάνα και όλοι πήγαιναν στην εκκλησία για να ακούσουν ¨τα γράμματα της Μεγάλης Παρασκευής¨. Στη συνέχεια γινόταν η λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου το πρωί. Ανάμεσα στις δυο λειτουργίες γινόταν η περιφορά του επιταφίου γύρω στις τρεις με τέσσερις τα ξημερώματα, τότε που υπήρχε απόλυτη ησυχία. Όταν επέστρεφαν στο ναό , στην είσοδο ,τα παλικάρια σήκωναν ψηλά τον επιτάφιο και περνούσαν από κάτω οι πιστοί.
Αυτό το έθιμο μεταφέρθηκε και στο Νέο Μαρμαρά ,αλλά πριν πέντε –έξι χρόνια το έθιμο αυτό δυστυχώς σταμάτησε και η περιφορά του επιταφίου γίνεται νωρίτερα.
Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ πήγαινε όλη η οικογένεια στην εκκλησία και μένανε μέχρι να τελειώσει όλη η λειτουργία της Αναστάσεως. Μόλις ο παπάς έλεγε ¨ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ¨και χτυπούσαν οι καμπάνες , τα παλικάρια έριχναν τουφεκιές με αληθινά όπλα. Τότε άρχιζαν να σφυρίζουν και τα καράβια στο λιμάνι.
Το Πασχαλινό φαγητό δεν ήταν σουβλιστό αρνί, αλλά γεμιστό με κουκουνάρια ,εντόσθια από το κατσικάκι ,άνηθο ,δυόσμο ,μαϊντανό ,λίγο ρύζι και μπόλικο κρεμμύδι. Γέμιζαν λοιπόν την κοιλιά του με όλα αυτά ,το έραβαν ,το έβαζαν στο ταψί και το ψήνανε στο φούρνο. Στον Παλιό Μαρμαρά υπήρχανε τότε 25 φούρνοι. Όλες οι νοικοκυρές βάζανε το ταψιά στο φούρνο από το Μ.Σάββατο και μετά τον σφράγιζαν με ζυμάρι. Τον άνοιγαν τον φούρνο μόνο όταν τελείωνε η λειτουργία της Ανάστασης .Τότε οι ΄΄νοικοκυραίοι ΄΄περνούσαν από το φούρνο και ο καθένας έπαιρνε το ταψί του.
Το πρωί της Κυριακής γινόταν και γίνεται ακόμα και τώρα η ¨Διπλανάσταση¨.
Επαναλαμβάνονται τα λόγια της Ανάστασης που είπαν το βράδυ. Δε γίνεται όμως κανονική λειτουργία αλλά απλά μια ακολουθία για να λαμπρύνει την ημέρα του Πάσχα. Αφού τελειώσουν τα αναστάσιμα λόγια ,οι Μαρμαρινοί με τους παπάδες και τους ψάλτες βγαίνουν από την εκκλησία με τα λάβαρα ,την αναστάσιμη εικόνα και κάνουν μια περιφορά μέσα στο χωριό. Στον Παλιό Μαρμαρά γυρνούσαν τη δική τους ενορία αφού υπήρχαν τέσσερις ενορίες στο χωριό. Στο Ν.Μαρμαρά παλιά γυρνούσαν σε όλο το χωριό .
Τώρα όμως που το χωριό έχει απλωθεί πολύ και για να το γυρίσεις χρειάζονται πάνω από δυο ώρες ,κάθε χρόνο περνάνε από μια περιοχή ,την επόμενη χρονιά από άλλη. Καθώς γίνεται η περιφορά σταματούν και κάνουν ευχές και ευλογούν κτίρια.
Μόλις τελείωνε η περιφορά πήγαιναν στα σπίτια τους και τρώγαν το γεμιστό κατσίκι.
……………………Από παλιότερη συνέντευξη της κ. Τούλας Παναγιωταρέλη –Συγκουρλή
Τετάρτη 17 Απριλίου 2019
Η ανάσταση του Λαζάρου
Ο Λάζαρος, , ήταν αδελφός της Μάρθας και της
Μαρίας (η γυναίκα που άλειψε με μύρο τα πόδια του Ιησού λίγες
ημέρες πριν από τη σταύρωση και στη συνέχεια τα σπόγγισε με τα μαλλιά της), με
τις οποίες ζούσε στη Βηθανία, κοντά στα Ιεροσόλυμα. Στο σπίτι τους είχε
φιλοξενηθεί επανειλημμένα ο Χριστός, όταν περνούσε από την περιοχή, με
κατεύθυνση προς την Ιερουσαλήμ.
Μια μέρα ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά και πέθανε. Οι αδελφές του
ειδοποίησαν τον Ιησού ότι ο φίλος του ασθενεί βαρέως, αλλά εκείνος καθυστέρησε
να πάει . Στους μαθητές του είπε ότι ο φίλος του ο Λάζαρος
κοιμήθηκε και ότι θα πάει στη Βηθανία για να
τον ξυπνήσει. Όταν έφθασε στη Βηθανία με τους μαθητές του, η Μαρία του
παραπονέθηκε ότι αν πήγαινε εγκαίρως δεν
θα πέθαινε ο αδελφός της. Τότε, ο Ιησούς δάκρυσε και με φωνή μεγάλη μπροστά από
τον τάφο φώναξε : «Λάζαρε δεύρο έξω!» και ανάστησε τον Λάζαρο τέσσερεις ημέρες
μετά τον θάνατό του, προκαλώντας τον θαυμασμό όλων ,όσων βρίσκονταν εκεί και το θανάσιμο μίσος των εχθρών του, των Φαρισαίων .
Το Λαζαροσάββατο σε πολλά μέρη της Ελλάδας οι νοικοκυρές
ζυμώνουν ειδικά ψωμάκια, στα οποία δίνουν το σχήμα ανθρώπου και μάλιστα
σαβανωμένου, όπως παριστάνεται ο Λάζαρος στη βυζαντινή εικονογραφία. Τα ψωμάκια
αυτά λέγονται λαζάροι, λαζαρούδια, λαζαράκια, λαζόνια, λαζαρέλια κ.α.
Την ίδια ημέρα τα παιδιά (κυρίως τα κορίτσια) γυρίζουν τα
σπίτια και τραγουδούν ειδικά
κάλαντα, τα λεγόμενα λαζαρικά.
«Που ‘σαι Λάζαρε που είναι η φωνή σου,
που σε γύρευε η μάνα κι αδερφή σου.
που σε γύρευε η μάνα κι αδερφή σου.
Ήμουνα στη γη στη γη βαθιά χωμένος,
κι από τους εχθρούς εχθρούς βαλαντωμένος.
κι από τους εχθρούς εχθρούς βαλαντωμένος.
Βάγια βάγια των Βαγιών τρώνε ψάρια των κολιών,
και την άλλη Κυριακή τρώνε το παχύ αρνί»
και την άλλη Κυριακή τρώνε το παχύ αρνί»
Τρίτη 16 Απριλίου 2019
Δευτέρα 15 Απριλίου 2019
Κυριακή 14 Απριλίου 2019
Διαδρομές της γύρης -πολλαπλασιασμός των φυτών
Τα μέρη του άνθους (παίξε)
Ο σπόρος βρίσκεται συνήθως μέσα στον καρπό του φυτού-γονέα. Για να δημιουργηθεί ο καρπός, πρέπει πρώτα να γονιμοποιηθεί το άνθος του φυτού. Η γονιμοποίηση του άνθους γίνεται με τη γύρη.
Η γύρη μεταφέρεται, συνήθως με τον άνεμο ή τα έντομα, από το άνθος ενός φυτού σε ένα άλλο άνθος του ίδιου είδους φυτού. Οι μέλισσες βοηθούν πάρα πολύ στη μεταφορά της γύρης.
Όταν γονιμοποιηθεί το φυτό το άνθος μαραίνεται και στη θέση του σιγά σιγά δημιουργείται ο καρπός. Ο καρπός περιέχει έναν ή περισσότερους σπόρους, οι οποίοι είναι έτοιμοι να φυτρώσουν και να γίνουν κι αυτοί φυτά. Τα καινούρια αυτά φυτά θα δημιουργήσουν αργότερα τους δικούς τους σπόρους. Έτσι πολλαπλασιάζονται τα φυτά.
Σάββατο 13 Απριλίου 2019
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)