Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019

Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΟΥ στα παλιά χρόνια


Ο μπαμπάς μου θυμάται ……
Η γειτονιά μου παλιά ήταν τέλεια .Όταν τελειώναμε το διάβασμα , βγαίναμε στη γειτονιά για παιχνίδι .Παίζαμε μέχρι να βραδιάσει και ν΄ακούσουμε τη φωνή της μαμά μας να μας φωνάζει .Παίζαμε κρυφτό , κυνηγητό και πολλά άλλα παιχνίδια. Ο πλανόδιος  μανάβης με το γαιδουράκι , ο μπακάλης της γειτονιάς που όταν βράδιαζε το καλοκαίρι περιμέναμε να αγοράσουμε παγωτό χωνάκι .Οι γειτόνισσες με το πλεκτό στα πεζούλια και στα σκαμνάκια κάθονταν μέχρι αργά .Σήμερα αυτά δεν υπάρχουν , ούτε τα μικρά σπιτάκια , ούτε τα μικρά δρομάκια , μόνο μεγάλοι δρόμοι και πολυκατοικίες .Υπάρχουν μόνο αναμνήσεις που είναι στο μυαλό μας .
                                                                                              Γιάννης
Η γειτονιά μου τα παλιά χρόνια ήταν εντελώς διαφορετική .Τα σπίτια ήταν μικρά με αυλές στις οποίες υπήρχαν μέσα λεμονιές και πορτοκαλιές .Ο δρόμος δεν ήταν ασφαλτοστρωμένος αλλά ήταν από χώμα και δεξιά και αριστερά είχε ελιές . Επίσης λίγο πιο πάνω υπήρχε μια μεγάλη αλάνα με συκιές που έπαιζαν τα παιδιά . Εκεί κοντά βρισκόταν και ο σιδεράς του χωριού που έφτιαχνε όλες τις τσάπες και τα σκαλιστήρια των ανθρώπων .Απέναντι από το σπίτι μου υπήρχε το παλιό σινεμά  που ήταν ανοιχτό μόνο τα καλοκαίρια .Επίσης λίγο πιο κάτω υπήρχε μια μικρή δεξαμενή που ήταν γεμάτη με νερό που    χρησιμοποιούσαν όλοι στη γειτονιά Σήμερα δεν υπάρχει τίποτα απ΄όλα αυτά που υπήρχαν τότε .Όλα έχουν αλλάξει .
                                                                                                  Φένια
Η γειτονιά μου άλλαξε με τον χρόνο. Παλιότερα υπήρχε χωματόδρομος και όλα τα σπίτια ήταν μονοκατοικίες .Στην γειτονιά μου παλιά υπήρχε ένα κρεοπωλείο , ένα ψιλικατζίδικο και ένα καφενείο .Σήμερα ο δρόμος είναι άσφαλτος και τα σπίτια είναι διώροφα ή τριώροφα .Στη θέση του καφενείου σήμερα υπάρχει ένας φούρνος και στη θέση του ψιλικατζίδικου και του κρεοπωλείου έχουν χτιστεί κατοικίες .Επίσης υπάρχει και μια παιδική χαρά εκεί όπου παλιότερα ήταν ένα άχτιστο οικόπεδο .
                                                                                            Ιωάννα
 Τα παλιά τα χρόνια ο κόσμος δούλευε συνήθως σε αγροτικές δουλειές .Τα παιδιά πήγαιναν το πρωί το σχολείο και τις απογευματινές ώρες παίζαν όλοι μαζί στις πλατείες .Το βράδυ μαζεύονταν όλη η οικογένεια μαζί μπροστά στο τζάκι και έλεγαν διάφορες ιστορίες γιατί δεν είχαν τηλεόραση να περνάνε την ώρα τους .Όταν έστρωνε η μαμά το τραπέζι να φάνε μαζεύονταν όλοι γύρω από το στρογγυλό τραπέζι .Έκαναν την προσευχή τους και αρχίζανε να τρώνε .Το πρωί περνούσε ο γαλατάς και άφηνε τρία κιλά γαλατάκι φρέσκο , από το οποίο έπιναν το μισό και το έκανε η μαμά ριζόγαλο .Από τη γειτονιά περνούσαν κι άλλοι έμποροι , ο μανάβης και ο παγωτατζής  Ο μπαμπάς λέει ότι ήταν καλύτερα παλιά γιατί τώρα είναι << άστα βράστα >>
                                                                                           Χρήστος     
                               
Σ΄αυτή τη γειτονιά μεγάλωσε ο παππούς μου , ο μπαμπάς μου και τώρα μεγαλώνουμε εγώ και τα αδέρφια μου . Αυτή η γειτονιά έχει αλλάξει πάρα πολύ από τότε . Παλιότερα δεν υπήρχαν πολλά σπίτια .Αυτά που υπήρχαν ήταν προσφυγικά .Οι θέσεις των σπιτιών ήταν καλυμμένες από δέντρα , φυτά και θάμνους .Δεν υπήρχαν δρόμοι παρά μόνο μονοπάτια .Τότε οι γείτονες ήταν ενωμένοι και τα παιδιά έπαιζαν ελεύθερα χωρίς να φοβούνται να μην τους πατήσει κανένα αυτοκίνητο .Μετά άρχισαν να χτίζονται τα σπίτια και να στρώνουν με άσφαλτο τον δρόμο .
                                                                                  Ζωή
Η  γειτονιά μου είναι τέλεια ,αλλά πώς να ήταν η γειτονιά του παππού μου ; Ας  πάω να τον ρωτήσω .
-Παππού μπορείς να μου περιγράψεις την παλιά σου γειτονιά ;
-Ναι , κορίτσι μου , λοιπόν το σπίτι μου ήταν χτισμένο στο στενό κοντά στην σημερινή τράπεζα  .Είχαμε μια μεγάλη αλάνα για να παίζουμε .
-Αχ, τι  ωραία μακάρι να με αφήνατε κι εμένα να βγαίνω στη γειτονιά και να παίζω .
-Χρυσό μου , τότε περνούσαν άνθρωποι και τους χαιρετούσαμε , τους μιλούσαμε   και τους καλούσαμε στο σπίτι για φαγητό ,επειδή τους γνωρίζαμε όλους .Τώρα πλέον δεν πάνε έτσι τα πράγματα .Δεν υπάρχουν σοκάκια όπως τότε στην γειτονιά μου. Τότε πλατσουρίζαμε στα πεντακάθαρα νερά της θάλασσας .Κλέβαμε τα αυγά των γλάρων για πλάκα και οι γειτονιές ήταν πεντακάθαρες , ούτε ψίχουλο από ψωμί δεν έπεφτε κάτω στον χωματόδρομο .
-Ουάου ! Η γειτονιά σου ήταν υπέροχη ! Κρίμα που τώρα τα πράγματα άλλαξαν τελείως .
-Πολύ κρίμα χρυσό μου , πολύ κρίμα .Με συγχωρείς τώρα ,μα πιάστηκε η μέση μου και γι΄αυτό πάω να ξαπλώσω .
Εντάξει παππού σε ευχαριστώ που μου μίλησες για την παλιά σου γειτονιά
                                                                                                        Βάσια
Η γειτονιά μου παλιά ήταν εντελώς διαφορετική .Το κτίριο του ΟΤΕ δίπλα από το σπίτι μου δεν είχε χτιστεί ακόμη , όπως και οι πολυκατοικίες .Επίσης δεν υπήρχε ούτε το πάρκινγκ απέναντι καθώς ήταν ένα μικρό βουναλάκι .Από την πίσω μεριά ήταν μια πολύ μεγάλη αλάνα που και αυτή δεν υπάρχει πια .Αυτό που έχω καταλάβει εγώ είναι ότι παλιά στη γειτονιά μου υπήρχε πιο πολύς χώρος για παιχνίδι .
                                                                            Κατερίνα
Η γειτονιά μου παλιά ήταν πάρα πολύ διαφορετική απ΄ό,τι είναι τώρα .Οι δρόμοι ήταν χωματόδρομοι και δεν υπήρχε ούτε ο παιδικός σταθμός ούτε η  παιδική χαρά ., ούτε το γήπεδο του μπάσκετ  . Η γειτονιά ήταν άδεια από κτίρια , υπήρχαν όμως αρκετά δέντρα .Εκεί που τώρα είναι η κοινότητα ήταν το γυμνάσιο .
Μου αρέσει πιο πολύ όπως είναι τώρα η γειτονιά μου , γιατί υπάρχουν αρκετοί χώροι για διασκέδαση .
                                                                                          Μαρία
Η γειτονιά μου παλιά είχε πολλά πεύκα .Δρόμος δεν υπήρχε και ήταν χωρίς σπίτια ή ξενοδοχεία . Φωτιζόταν από τον φάρο που υπήρχε στην άκρη για να μη χτυπάνε τα πλοία στα βράχια . Κάποτε έχτισαν εκεί ένα εκκλησάκι , γιατί ένα καράβι έπεσε στα βράχια .
Τώρα έχουμε πολλά σπίτια και λίγα δέντρα .
                                                                                                    Βασίλης
Η μαμά μου όταν ήταν μικρή ζούσε στην Αθήνα .Παλιά στην Αθήνα τα παιδιά έπαιζαν έξω από τα σπίτια στις αυλές ή έξω στις αλάνες και στις πλατείες . Έπαιζαν πολλά παιχνίδια ,όπως κρυφτό , κυνηγητό ,λάστιχο , μπιζ, ανθρωπάκο και αμπάριζα .Επίσης τις Κυριακές οι μεγάλοι ετοίμαζαν νόστιμα φαγητά .Μετά έστηναν καρέκλες και τραπέζια και έτσι ετοίμαζαν ένα τεράστιο γεύμα για όλη τη γειτονιά . .Έτσι περνούσε η εβδομάδα στη γειτονιά της μαμάς μου .
                                                                                                      Αλέξανδρος